[iframe width=”560″ height=”420″ src=”//www.youtube.com/embed/lsSt7Q1IL1g?vq=large” frameborder=”0″ allowfullscreen] Joni Mitchell zong het reeds: “Don’t it always seem to go / That you don’t know what you’ve got / ‘Til it’s gone.” Zo is het ook met de engel in dit prachtige kerstsprookje van Godfried Bomans. Ik heb het afgelopen jaar, waarin we zijn honderdste verjaardag vierden, uitentreurenLees meer overEen redelijk verlicht Kerstfeest[…]
Zo, sla ik handig twee trends in één klap: de selfie, of otofoto, en het fotograferen van je eigen kerstboom (de gemiddelde Feesboeker doet niets liever, zo weet ik inmiddels). Een kerstboomselfie, dus. Mijn hoofd en de kerstboom lijken ongeveer even groot, en dat is geen optisch bedrog. Onze kerstboom is niet zo groot dit jaar. Het is eigenlijk meer een kersttwijg. Van de snoer met lampjes moest ik meer dan de helft afknippen, anders was het arme boompje gewoon een gloeilamp geworden. En toen ik de piek erop zette – echt mannenwerk, niet in de laatste plaats omdat ik de langste ben thuis, hoewel dat dit jaar weinig uitmaakte want zelfs mijn dochter van anderhalf kon er moeiteloos bij… afijn, desalniettemin kweet ik mij plichtsgetrouw van mijn vaderlijke taak, en toen ik de piek erop zette, boog de kersttwijg zo vervaarlijk door dat de punt van de piek bijna tegen de grond kapot kletste. Wij hebben ons zielige – pardon, van mijn vrouw moet ik zeggen: schattige – boompje met ijzerdraad moeten verstevigen, anders hadden we er überhaupt geen ballen in kunnen hangen. Wel een voordeel van zo’n minkukelig geval: we hoeven niet te wachten tot ergens medio januari de kerstboomophaaldienst komt, maar kunnen dat ding daags na kerst gewoon met versiering en al in de pedaalemmer knikkeren. Ik verheug me er nu al op.
Vandaag vierde onze oudste zijn zesde verjaardag. Op de eerste zondag van de advent, ja – zes jaar geleden werd hij ook geboren op de eerste adventszondag, begin van het nieuwe kerkelijke jaar. Meer dan voorgaande jaren leefde bij mij vandaag het besef: ik ben alweer zes jaar vader. Wat dat zeggen wil, ik weet het niet. Maar de realisatie drong zich bij me op met een aura van veelbetekenendheid; zoals dingen die op zichzelf niet zo veel betekenen soms gewoon zo veelbetekenend lijken. Zes jaar ouder, in de dubbele betekenis; is dat lang? Is dat kort? Het is lang genoeg om te weten dat ouderschap echt een hele opgave is, maar kort genoeg om te weten dat ik nog maar net aan het begin van die opgave sta.
Hij zal een man van vrede zijn. (Mi. 5:4) We laten de kinderen achter — het blijft vreemd voelen, onlogisch, onnatuurlijk. Maar ze zijn in goede handen: ze logeren bij opa en oma, ze krijgen allerlei lekkers te eten, de kerstboom is er altijd kleurrijker. Wij kleden ons dik aan en gaan op pad, weLees meer overAdvent IV[…]
Wie dubbele kleding heeft, laat hij delen met wie niets heeft, en wie voedsel heeft, laat hij hetzelfde doen. (Lc. 3:11) Twee identieke ridderpakjes had mijn zoon laatst gekregen; simpele stoffen overgooiertjes eigenlijk met een fier kruis erop. Zodat hij samen met een vriendje riddertje kan spelen. Nu liepen mijn zoon en dochter samen doorLees meer overAdvent III[…]
Sla de mantel van Gods gerechtigheid om, zet op uw hoofd de schitterende kroon van de Eeuwige. (Bar. 5:2) “Jij moet kopen wat ik zeg dat jij moet kopen”, zegt mijn zoon dwingend van achter de toonbank van zijn nieuwe winkeltje — van Sinterklaas gekregen. Ik feliciteer hem met zijn inzicht in de ware aard vanLees meer overAdvent II[…]
Zorgt ervoor dat uw geest niet afgestompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen van het leven (Lc. 21:34) Onze zoon is vrijdag vier geworden. Morgen is zijn eerste schooldag. Op de avond van zijn verjaardag hebben mijn vrouw en ik stilzwijgend het glas geheven. De wijn moest een omweg maken, langs de brokLees meer overAdvent I[…]
“Religie blijft ongrijpbaar, wetenschap past bescheidenheid.” Een mooie kop boven een mooi artikel over het afscheid van de godsdienstpsycholoog Jacques Janssen aan de Nijmeegse universiteit. Toen ik het stukje las, herinnerde ik mij dat ik Janssen enige jaren geleden ook geïnterviewd heb, over vergelijkbare thematiek, voor de nieuwsbrief van de Radboudstichting (niet te verwarren met de Radboud Universiteit). Dat interview vond ik het (her-)lezen waard, al zeg ik het zelf. Ook met het oog op huidige debatten over geloof, ongeloof, bijgeloof en wetenschap. Nou ja, beter goed gekoppiepeest dan slecht geparafraseerd, dus hier komt-ie:
Lees verder OverWe stinken er altijd weer in
“Dauwt, hemelen, uit den hoge; wolken, laat als een regen de Gerechte neerdalen; aarde, open u om de Verlosser voort te brengen.” — Jesaja 45:8 Elian had gespuugd vanochtend. In ons bed nog wel; hij was bij ons komen liggen omdat hij koortsig was. Hij was zich goddank beter gaan voelen in de loop vanLees meer overAdvent IV[…]
“Verheugt U in de Heer te allen tijde! Nog eens: verheugt U! De Heer is nabij.” — Fillipenzen 4:4-5 De vrouw van het tuincentrum perst de boom in een net, als worst in een varkensdarm. We lopen het lange eind over de dijk naar huis; de kinderen in de wagen, in slaap gewiegd door heldereLees meer overAdvent III[…]
“Troost, troost toch mijn Stad, – zegt uw God –, spreek Jeruzalem moed in” — Jesaja 40:1-2 Twee maal twee op de fiets, de tweede week, nog twee te gaan. De route loopt van thuis naar thuis, met een lange omweg via kasteel Doornenburg. De tijd staat stil; ridders turen naar ons van achter deLees meer overAdvent II[…]
“U hebt uw gelaat voor ons verborgen, u hebt ons moedeloos gemaakt en ons overgeleverd aan ons eigen wangedrag.” — Jesaja 64:6 Vorst op de daken. Motregen: de krant had al voorzegd dat het “waterkoud” zou worden vandaag. Twee oude herders verlaten hun post, twee nieuwe herders treden aan. Maar in geen velden of wegenLees meer overAdvent I[…]