25
aug
Oude zakken
De nieuwe Metallica klinkt als de oude Metallica. Dat is, in een notendop, wat er mis is met deze wereld.
Tag: metal
26
nov
Het tijdperk van de ongelovige?
De benige S van Sepultura heeft menig wiskundeschrift gesierd, tussen de vishaken van Metallica, het hoekige runenschrift van Slayer, de bloedvlek van Morbid Angel. Als puber beheerste ik de iconische metallogo’s beter dan de sinus en de cosinus en de tangens. Dat is al weer zo’n twintig jaar geleden. Mijn belangstelling voor het genre is inmiddels allang vervlogen; voor Sepultura het vlugst, sinds die Braziliaanse band steeds meer tribale instrumenten tussen de overstemde gitaartapijten ging vlechten, en saaie ecologisch-activistische teksten in de microfoon ging brullen. Maar onlangs werd ik bij toeval toch weer aan de band herinnerd; ik zag dat de Brazilianen een nieuwe videoclip uitgebracht hadden, getiteld The Vatican. Tja, dan móet ik even kijken en luisteren natuurlijk. Weet je wat, kijk en luister even mee.
06
feb
Muzikale monogamie
Weer een ander register. Even over Metallica, waaraan ik mijn nieuwste bijdrage aan Zincast gewijd heb. Ja, omdat de thematiek van de vrijheid er op paulinische wijze in doorklinkt, zoals ik in de aflevering ook uitleg. Maar die thematiek kom je in zoveel liedjes tegen. Waarom kies ik voor Metallica? Omdat het een oude liefde is. Een liefde die ups en downs heeft gekend door de jaren heen, maar die toch nooit echt gesleten is. Er kwamen nieuwe liefdes bij, liefdes die in niks op die oude vlam leken; dromerige singer-songwriters, gloedvolle somberaars, virtuoze componisten uit vervlogen eeuwen… tja, de liefde voor muziek is nu eenmaal meestal polygaam.
18
apr
Het aswoensdaggeloof van Peter Steele
Het bericht dat Peter Steele, slechts 48 jaar oud, aan hartfalen overleden is verbaasde me op zich niet erg. De voorman van Type O Negative leidde nu eenmaal niet bepaald het leven dat uitzicht biedt op ouderdom: klinische depressies, drugsgebruik, mislukte zelfmoordpogingen, destructief sterrendom… Recente foto’s toonden dan ook een tamelijk vadsig geworden reus, een verlopen bodybuilder, vergane glorie. Het morbide nihilisme dat het handelsmerk was van zijn band was natuurlijk deels een pose, een consequent volgehouden gimmick, maar kwam toch voort uit een oprecht duistere psyche – de complexe psyche van die dik twee meter lange kleerkast met gitzwart lang haar en ijzig harde blik in de ogen. Ongetwijfeld wás Peter Steele morbide, nihilistisch, zelfdestructief. Het maakt zijn dood niet minder tragisch, maar helaas wel wat minder onverwacht. Wat me des te meer verbaasde, was te lezen dat hij de laatste jaren van zijn leven het geloof van zijn jeugd hervonden had, het rooms-katholicisme…
21
nov
Broeder Metaal
Laatst stond in de krant een stukje over die drie Ierse priesters die met enig succes hun zangkunsten vertonen. Ik lees er de laatste tijd veel over, maar vraag me af wat er zo bijzonder aan is… Je hebt priesters die boeken schrijven, priesters die tuinieren, je hebt zelfs priesters die de H. Mis opdragen,Lees meer overBroeder Metaal[…]